Płytki ceramiczne w prosty sposób możemy podzielić na:
Glazura - płytki ze względu na swoją niską odporność na uszkodzenia mechaniczne stosowana głownie na ścianach niestety nie nadaje się na zewnątrz.
Gres - najtwardszy z materiałów wypalany w bardzo wysokiej temperaturze około 1200 stopni celcjusza z dodatkiem piasku kwarcowego dzięki czemu możemy go stosować zarówno na podłodze jak i na ścianie. Bardzo odporny na uszkodzenia mechaniczne.
Klinkier - to materiał wypalany z naturalnej gliny w temperaturze około 1100 stopni C, ze względu na swoją niską nasiąkliwość i mrozoodporność idealna jako wykładzina elewacji.
Terakota - płytki wypalane z oczyszczonej gliny stosowana głownie na podłodze wewnątrz pomieszczeń, jej powierzchnia może być gładka jak i chropowata.
Cechy i parametry płytek ceramicznych:
Klasa ścieralności mówi nam o tym jak zachowują się płytki podczas ich użytkowania, dzięki tej klasyfikacji możemy określić gdzie najlepiej zastosować poszczególne rodzaje płytek.
Antypoślizgowość to parametr, który określamy symbolem R, dzięki temu parametrowi możemy określić jaka będzie przyczepność do podłoża.
R9 najmniejsza przyczepność
R10 normalna przyczepność
R11 dobra przyczepność
R12 wysoka przyczepność
R13 bardzo wysoka przyczepność
Płytki rektyfikowane i kalibrowane różnica.
Rektyfikacja oznacza, że płytka została poddana obróbce krawędzi dzięki frezowaniu pod kątem prostym. Dzięki tej metodzie płytki mają jednakowy wymiar i można je układać z zastosowaniem najwęższej fugi 1,5mm.
Kalibracja mówi nam o tym, że płytki segregowane są na partie najbardziej zbliżone do siebie według ustalonych parametrów wymiaru. Podczas wypalania płytek w piecu masa ceramiczna kurczy się pod wpływem wysokiej temperatury co skutkuje nieznaczną różnicą w wymiarach. Dlatego podczas układania płytek w danym pomieszczeniu należy stosować ten sam kaliber określony na opakowaniu.